Het waren drie bijzondere maanden voor Tonny van den Hout uit Diessen die 28 maart vanuit Liverpool vertrok om op 29 juni in Passau aan te komen.

Tonny had voor zichzelf drie missies gesteld die zeker alle drie geslaagd zijn. Haar eerste missie was om zoveel mogelijk mensen te bereiken en over Lupus te vertellen. Ze kwam regelmatig mensen tegen tijdens haar tocht die haar vroegen waar ze toch met haar grote rugzak naar toe ging. Dit mondde dan vaak uit in een gesprek over Lupus. Hiervoor kreeg ze erg veel waardering en de mensen doneerden gul. Daar was Tonny erg dankbaar voor.

De voettocht was erg spannend, Tonny heeft veel beleefd, overal prachtige natuur gezien en ook super mooie steden. Natuurpark Bayerische Wald vond Tonny wel erg mooi, dit was het laatste deel waar ze doorheen liep. Ze moest hier veel klimmen en dalen. Dat was soms erg pittig, maar Tonny heeft het toch maar gedaan!

Hitte en regen

Na zoveel dagen achtereen lopen, werd zelfs 35 kilometer op een dag geen probleem meer. Alleen de hitte maakte het soms nog extra pittig. Veel water drinken en een natte zakdoek hielpen om te verkoelen! Verder is het weer haar erg gezind geweest. Tijdens het wandelen heeft ze maar vier of vijf halve dagen wat regen gehad. Eén keer had Tonny zoveel regen waardoor haar mobiel uitviel doordat deze nat was geworden. Dit maakte dat ze wist niet waar ze precies was, haar telefoon was tenslotte ook haar routekaart. Ze kon gelukkig in een grote supermarkt twee uur schuilen zodat alles weer droog kon worden, waaronder haar telefoon die ze weer kon gebruiken.

Ook kwam Tonny mensen tegen die haar een lift aanboden maar deze sloeg ze af. Ze vertelde dat wanneer je Lupus hebt ook regelmatig moet afzien. Je kunt niet zomaar zeggen vandaag even geen Lupus. Dat werkt zo niet. Dus Tonny bleef door lopen.

Dankbaar en gedreven

Tonny heeft ook gezien en gevoeld hoe mensen dankbaar en gul kunnen zijn, wat een ander voor een ander wil doen. “Dat is zo mooi. Ik was keer op keer dankbaar en verbaasd wanneer de mensen spontaan iets gaven. Soms kreeg ik zomaar eten of drinken. Zeker bij couchsurfing waar de mensen eigenlijk alleen maar een slaapplaats hoefden aan te bieden”, vertelde Tonny.

De drijfveer van Tonny was erg hoog. “Elke dag dacht ik aan mijn zus en het doel waarvoor ik dit deed”, vertelde Tonny. Dat heeft me er echt doorheen geholpen! Ook de vele mensen die haar reis volgde gaf haar een boost. In haar Polarsteps schreef ze elk dag over hetgeen ze allemaal meemaakte die dag. Iedereen kon haar volgen en ook op haar berichten reageren wat haar erg goed deed. Haar twee kinderen, Robin en Joris bleven haar, op afstand, begeleiden tijdens de tocht zeker als er problemen waren. Hier was ze erg blij mee.

Meer dan € 10.000

Dit brengt op haar tweede missie. Ze wilde meer dan € 10.000 bij elkaar krijgen wat haar gelukt is, zelfs nog meer. Terwijl u dit leest, komen er nog steeds mooie donaties binnen zodat het totale bedrag nog niet bekend gemaakt kan worden. Hoe mooi dat ook haar financiële doel ruimschoots is gehaald.

Passau gehaald

Tonny haar derde missie was om Passau te halen. Dit is haar zeker gelukt. De laatste dag was ook weer 35 kilometer, wat na maanden lopen geen enkel probleem voor Tonny was. De hitte had het lopen wat vertraagt maar toch nog had ze deze laatste dag vrij vlug gelopen met haar goed bepakte rugzak.

Na deze lange, intensieve, mooie en bijzondere reis, bleef Tonny nog een paar dagen in de mooie stad Passau waar ze het grootste orgel van de wereld heeft gehoord en gezien om daarna met de bus weer naar huis te gaan.

Om nooit te vergeten

Tonny wil iedereen die haar tijdens haar reis heeft gevolgd enorm bedanken! Iedereen die een bijdrage heeft geleverd aan deze mooie uitdaging, wil ze ook enorm dank zeggen!

Lupus Charity Walk was een geweldige reis, een ervaring om nooit te vergeten!