Achter de schermen

Dat het festival op 10-9 wederom een succes was, is evident.

En dat is natuurlijk vooral heel fijn voor de bezoekers.

Die zullen waarschijnlijk weinig stilstaan bij wat er allemaal voor nodig is om het tot zo’n

geslaagd geheel te kunnen maken! Ikzelf heb met grote bewondering gekeken naar de inzet van de Roosvrijwilligers.

Ik ben dan ook zelf vrijwilliger, dan ziet je oog andere dingen, neem ik aan. Maar echt, wat ís er gesjouwd, bij grote hitte en vrijwel zonder geklaag.

Lang vooraf natuurlijk al de coördinatie om alles geregeld te krijgen: planning en logistiek, inkopen, bestellingen doen, spullen verzamelen etc.

En dan vrijdag én zaterdag een grote groep van rond de 20 à 30 personen die de hele ochtend op de Vrijthof en in de binnentuin van De Roos bezig was met het opbouwen van de kramen, neerzetten van tentjes, aanleggen van (een grote aanhanger vol met) elektriciteitskabels en waterslangen. Het bakpunt voor de barbecue opbouwen, spoelpunten regelen en overal, ook bij iedere brouwkraam, koelkasten neerzetten en aansluiten. Al die koelkasten moeten met vereende krachten uit een vrachtwagen naar hun plek gesjouwd worden. En dat geldt voor alles.

Ook het koken van soep, smeren van broodjes, lunchpakketjes maken voor de werkploeg moest gebeuren.

Op de festivaldag moeten die koelkasten dan ingeruimd worden, ook iedereen vanaf vroeg in de ochtend paraat. Parasols werden opgebouwd, hangtafels en zitbanken neergezet, vuilnisbakken verspreid over het terrein. Dan opent het circus en moeten kramen en bars bemand worden evenals de vijf kassa’s, twee personen per kassa, in shifts van twee ploegen. Muntroulatie moet gebeuren, pinapparaten moeten werken, kleingeld wordt aangevuld. Fusten bier worden rondgebracht en gewisseld. De winkel werd bemand, een rondleiding gegeven in het museum. Verfrissingen rondgebracht bij de mensen die niet weg konden achter hun kramen. Spelletjes voor de kinderen begeleid.

En na afloop als iedereen eigenlijk gaar is, weer opruimen en afbreken wat ’s nachts niet kan blijven staan of meteen moet worden ingeleverd. Om 21.00 uur ‘s avonds pas kunnen ontspannen en uitrusten en zelf aan een biertje toekomen. Wat er dan inhakt natuurlijk.

Op maandag alweer vroeg in de ochtend alles verder opruimen en retour opslag, vuilnis verzamelen en inleveren, dranghekken gebruikt voor de kramen retour naar de gemeentewerf. Koelkasten bij elkaar zetten voor het ophalen, de binnenplaats opruimen, de keuken van De Roos poetsen en voorraden die over zijn uitzoeken en opruimen, koffie zetten etc.

Zoals gezegd, een grote groep ‘sjouwers’ die zich uit de naad en in het zweet heeft gewerkt bij de hoge temperaturen op de festivaldagen. De meesten al wat ouder, maar dat was niet te merken.

Daarnaast nog de mensen die vooral coördinerend en sturend of fotograferend of faciliterend (o.a. muziek) optraden, ook constant aanwezig.

Groot respect voor deze enthousiaste, betrokken club mensen. Daarbuiten was er dan nog een zowat even grote groep vrijwilligers die op de dag zelf een dienst draaide achter bar, kassa of barbecue. Je moet het maar willen doen want uit eigen ervaring weet ik dat je zelf niet erg aan rondkijken of feesten toekomt. En (vooral dit jaar extra) bezweet en moe thuiskomt iedere dag.

Hopelijk ben ik niks en niemand vergeten. Bij voorbaat excuus mocht dat wel zo zijn, mijn blik was enigszins beperkt door eigen inzet.

De gezamenlijke inspanning resulteert echter ook in een voldaan en tevreden gevoel als blijkt dat alles klopt, goed geregeld is en mensen het enorm naar de zin hebben.

Chapeau voor eenieder, ik wilde het maar even gezegd hebben. Want zonder hen geen festival.

Hulde aan de vrijwilligers!

Idie Pijnenburg,

Idiepijnenburg@icloud.com