Je zou denken dat in een welvarende gemeente als Hilvarenbeek de mensen zich druk maken over de verduurzaming en de inrichting van hun huis, of waar ze volgend jaar met vakantie naar toe zullen gaan. Maar dat is niet waar. Veel meer gezinnen dan gedacht leven op of onder het bestaansminimum. Om deze gezinnen bij te staan werd tien jaar geleden Quiet opgericht, en vijf jaar geleden Quiet Hilvarenbeek. Het is hiermee de enige Quiet community buiten de grote steden. Iets waar het bestuur, vrijwilligers en de members trots op zijn. Al was het natuurlijk nog beter als deze organisatie geen bestaansrecht meer had, omdat armoede zou zijn uitgebannen.

door Kees van Kemenade

“Iedereen in de gemeente kent inmiddels Quiet en dat alleen al is toch een geweldig resultaat!” Dat zegt Simone Bazelmans na afloop van de druk bezochte feestavond van Quiet Hilvarenbeek op woensdagavond 4 oktober in C.C. Elckerlyc. Alle sponsors, vrijwilligers en andere betrokkenen waren uitgenodigd voor een feestelijke bijeenkomst. Ondans het feit dat Quiet staat voor het treurige gegeven dat meer mensen dan wij denken, volwassenen en, nog schrijnender kinderen, leven in armoede.

Organisator Simone Bazelmans was er duidelijk trots op dat Hilvarenbeek een afdeling van Quiet herbergt. Nog trotser op het feit dat de roep om hulp zo’n enorme weerklank heeft gevonden en tot steun heeft geleid van ondernemers, de gemeente en tal van instellingen. “De respons bij de ondernemers was bijna unaniem”, verklaarde ze. “Quiet wordt breed gedragen door de Beekse bevolking.“ Dat het nodig is maakte Simone duidelijk met wat cijfers. In totaal maken 145 gezinnen, vaak met kinderen, gebruik van de diensten die Quiet kan bieden. “Hen enige geluksmomenten bieden!”, zoals zij het uitdrukte.

Toch een cadeautje

De mensen die geholpen worden, duidt men aan met de term members. Als een kind van zo’n gezin op school wordt uitgenodigd voor een feestje thuis bij een van de klasgenoten en het zich moet afmelden, domweg omdat er geen geld is voor een cadeautje, is dat schrijnend. Dan staat Quiet klaar voor dat kind en is er wel een geschenk uit de cadeautjeskast. “Dat doen wij ook met Sinterklaas, of met Kerst. Zorgen dat er iets is waar kinderen zich op kunnen verheugen.” Zomaar een voorbeeld van wat men doet voor de members. “Iedere donderdagmiddag is er een inloop in het pand aan de Gelderstraat. Zo’n vijftig gezinnen maken daarvan gebruik, voor een praatje, een gesprek om problemen op te lossen. Wanneer je eigenlijk niet rond kunt komen, dan is ontspanning vaak ver weg. Daarom organiseren wij ook groepsactiviteiten, begeleid door onze vrijwilligers. Wij hebben ook een beperkt voedselaanbod, waarvan de bezoekers op de inloopmiddag gebruik van mogen maken.”

Armoedeval

Een van de oorspronkelijke oprichters, tien jaar geleden in Tilburg, is Ralf Embrechts uit Diessen. Met een bevlogen betoog brak hij een lans voor de mensen in de onderste lagen van de maatschappij. “Een tekort aan geld plus een tekort aan meedoen is een fatale combinatie voor mensen”, zoals hij het kernachtig uitdrukte. “Je leeft dan korter en met meer ellende! De oorzaken zijn menigvoud. Er zijn veel redenen om in de armoedeval te duikelen en eigenlijk kan het iedereen overkomen. Een scheiding of een ziekte kan de zaak al in gang zetten. Er is wel wat hulp, door de plaatselijke bibliotheek georganiseerd bijvoorbeeld, om je weg te vinden in het oerwoud aan regelingen en instellingen die je zouden moeten helpen. Een organisatie als Quiet is broodnodig voor deze mensen, de members.”

De viering van vijf jaar Quiet Hilvarenbeek werd afgesloten met een wat lichtere toets door schrijver en dichter Frank van Pamelen, met muzikale begeleiding door Harm Koolen. En door Jos Burgers die een warm, en met humor doorspekt, pleidooi hield voor generositeit. Als je kunt geven, moet je dat zeker doen; het maakt je een gelukkiger mens. Tweeduizend jaar geleden werd het al opgeschreven in het Nieuw Testament: “Het is zaliger te geven, dan te ontvangen.” Quiet is dan een mooie manier om te zorgen dat de vrijgevigheid ten dienste komt staan van hen die het hard nodig hebben.