Een aantal straten, een kerk en een school. Wanneer is een kleine gemeenschap een echt dorp? Dan moet er in ieder geval een sportclub zijn, maar ook een café. In de Kempen waren van oudsher meerdere kleine woongemeenschappen, die Hollandse soldaten ‘Selligheden’ noemden, later verbasterd tot Zaligheden. Laat Hulsel nu net de kleinste Zaligheid zijn en net hier stond de het enige café op de tocht. Een particulier redde het café eerder van de sloop en met Jorg Antonis (22) wordt nu ook de uitbating toekomstbestendig.

door Harrie Wenting

De snackbar was op slot, dat was het eerste wat hem opviel toen hij kennismaakte met zijn nieuwe stek. Het café kan wel een likje verf gebruiken, maar dat is van latere zorg. Die friettent moest open en wel meteen!

Jorg Antonis groeide op in Reusel, waar de plaatselijke voetbalclub even van zijn talenten kon profiteren. Maar de horeca trok aan hem en dat bleek moeilijk te combineren. Met allerlei stages en baantjes (zoals bij D’n Bockenreyder) bekwaamde hij zich, zowel in de keuken als in de bediening. Zo werd hij al op jonge leeftijd de allrounder die Simon Lavrijsen in Hulsel zocht om de bar niet alleen te bemannen, maar ook te beheren.

Enthousiasme overbrengen

“Hulsel heeft maar één café en iedereen die vindt er hier wel wat van”, zegt Jorg. Zijn lach is aanstekelijk en wellicht ook zijn handelsmerk. “Ik vind het leuk om mensen te ontmoeten en hoop dat ik mijn enthousiasme over kan brengen”, zegt hij.

De start van zijn nieuwe uitdaging was ook meteen het hoogtepunt van het jaar in en rond het café: de jaarlijkse kermis. De inwoners en vooral de klanten vroegen zich af of een net gestarte beheerder deze klus wel aan zou kunnen, maar hij slaagde met vlag en wimpel. Hij wist alles perfect te organiseren zodat er geen enkel moment een glas droog kwam staan en werd mede hierdoor meteen in de harten van Hulsel gesloten.

Mooie ontmoetingsplek

In dorpjes zoals Hulsel (nu ruim 800 inwoners) waren ooit meerdere kroegen, maar naast enkele sportkantines is ‘t Drieske nu al jaren de enige kroeg. Ooit gestart als multifunctionele accommodatie kwam het op eigen benen, maar in het beheer was er vaak een wisseling van de wacht. Dit ging duidelijk ten koste van de continuïteit, mede daarom is er in Hulsel verheugd gereageerd dat er een jong persoon achter de bar staat die er voor jaren vooruit kan.

De aanloop naar het nieuwe beheer was voor hem kort en de afspraken waren snel gemaakt. Jorg zag meteen dat Hulsel een rijk verenigingsleven heeft met de nodige vaste momenten per vereniging. Van de schutters van het gilde op de zondagochtend tot de bridgers en de koorzangers op woensdag. De vrouwen van de VHV hebben er hun activiteiten en niet te vergeten de KBO die er op meerdere momenten over de vloer komt. “Ik moet telkens beseffen dat dit de enige plek is waar ze hier terecht kunnen”, zegt Jorg. “Ik wil voor al die mensen daarom graag een mooie ontmoetingsplek creëren.” Dat hij al meteen de snackbar van het slot deed en de zaal weer toegankelijk maakte leverde hem naast veel positieve reacties ook de eerste boekingen op. Ook de dagjesmensen weten het terras te vinden.

Hij gaat de nieuwe klus aan voor minstens vijf jaar en heeft nog plannen in zijn hoofd om het interieur te pimpen en op te knappen. “Maar wel mondjesmaat, want we willen vooral dienstbaar blijven aan de klanten hier”, zegt hij.