Voor één dag treden ze uit hun bescheidenheid. Ze kunnen gewoon niet anders. Want ze hebben iets bijzonders te vieren dat ze graag met familie en vrienden willen delen. Jeanne en Ad zijn 50 jaar getrouwd. Ik zeg het verkeerd. Ze zijn 50 jaar heel gelukkig getrouwd. Daarom leggen ze de lat hoog. De warmte van hun gezin moet uitstralen over alle feestvierders. Het wordt een prachtige dag en een onvergetelijke ode aan de liefde. Dat is allemaal nogal wat hè? Ja, maar ik kan er niks anders van maken.
door Adrie van de Wouw
Pietje precies als Ad is wordt alles tot in detail voorbereid. Voor zover hij daar grip op heeft, maar daar komen we nog op terug. Het feest moet beginnen met een hoogstaand diner. “Punt”! Uit volgt later, grapje. Met bloed, zweet en tranen is chef d’équipe Jan Pulles van ons plaatselijk ‘etablissement’ akkoord gegaan met de gewenste gastronomische uitdaging. Het resultaat is verbluffend, het is smullen geblazen, letterlijk voor de gasten, figuurlijk voor de koks en de bediening. Met grote complimenten van het bruidspaar.
Het feest kan beginnen
De voorafgaande dagen zijn ook niet onopgemerkt voorbijgegaan. Buurt en familie kijken erg uit naar het feest, het woonhuis en de entree worden erg mooi versierd. En zie ik daar niet iets darteligs van de hand van Karlijn? De zaal is net zo prachtig. Het feest kan beginnen.
Met een woordje opent Ad het ‘bal’. Zijn typische trefkracht is warm, gevoelig en aanstekelijk. Hij vertelt trots over zijn leven samen met keukenprinses Jeanne, zijn kinderen die ergens op de wereld een speciaal plekje hebben gevonden en het Oma en Opa zijn van drie kleinkinderen. Families, vrienden, heel hartelijk welkom.
Enkele uurtjes later. Plots klinkt er adembenemende blaasmuziek. In het café. Het zal toch niet waar zijn? Het is wel waar! Een heuse serenade. Weg regie. Oudste zoon Rob heeft stiekem de harmonie geregeld. Schitterend! Het echtpaar is uit het veld geslagen. Dit is zo ontroerend mooi. Ook familie en vrienden blijken niet van steen. Prachtige emotie.
Voorzittter Kiki Nieuwkerk is met haar woordje voor Jeanne en Ad zó treffend raak, geweldig gewoon. Ze vertelt over de sportvrouw en haar kookkunsten, de makelaar, en zijn werk achter de schermen voor familie, vrienden en coöperatie. Ze verbindt het ‘Koninklijke’ aan de betrokkenheid bij de gemeenschap en het lidmaatschap van drie zonen aan het 185 jaar oude Hilvarenbeeks muziekgezelschap. ‘Hof’-leverancier bij Koninklijke Harmonie Concordia. Dat roept, met een knipoog, om meer. Optreden???
De avondgasten stromen binnen. Het regent neven en nichten, allemaal kinderen uit twee, ik zeg maar ‘ouderwetse’ gezinnen. Voor zover daar nog sprake van kan zijn, nu is het pas echt feest.
En nog is het niet gedaan. Ineens gaat het gordijn open voor nog een uurtje gas erop. Met feestband Punt Uit met een paar Wouwen van een andere tak moeten nog even de voetjes van de vloer. Ikzelf (lamme tak) mag als gastzanger nog een kleine bijdrage leveren. Ook erbij, heerlijk! De tijd vliegt. Nog één nummertje. Het slotakkoord. Natuurlijk ‘You never walk alone’.
Niet zomaar een Gouden Bruiloft.