Ik kom uit een gezin van 10 kinderen, mijn moeder zong heel veel met ons. Dat was heel gezellig.
Vooral met Kerst was dat heel speciaal.... We zongen onderstaand liedje voordat we in de Kersttijd naar bed gingen. Ik was toen 5/6 jaar denk ik... maar ik weet het nog heel goed. In de groene Kerstboom mochten geen lichtjes, maar wel kaarsjes. Jammer genoeg heb ik geen foto van die Kerstboom. Maar dat komt omdat er vroeger veel minder foto’s werden genomen. Het is ook al ruim 67 jaar geleden....
Kerstliedje (uit 1956)
Wat is het toch heerlijk bij ’t kribbetje fijn,
je zou altijd hier willen zijn.
Doch ’t klokje tikt immer geregeld maar voort,
denk niet dat ’t aan mopp’ren of pruilen zich stoort,
tik, tik, tik, tik, tik, tik.
Allang zeven uur, wat een schrik!
’t Is kinderen-bedtijd, zegt vader “vooruit“,
De kaarsjes die moeten nu uit.
Wie heeft er de beurt om te blazen vandaag?
Het is kleine “Rie en die doet het zoo graag.
Ft, Ft, ft, ft fuit
Rie blaast er de kaarsjes nu uit!
“En nu zoet naar bed hoor”, zegt moeder “heel zacht “.
Zeg ’t kindje nog even gôenacht.
Dag Jesu, wij moeten ook slapen thans gaan,
maar morgen steekt moeder de kaarsjes weer aan.
Zt, zt, zt, zt, zt, zacht,
Welterusten lief kindje goenacht.
Corrie v.d.Heuvel-v.Riel