Op het moment dat de regengoden hun werk gedaan hebben, kan Koning Winter zijn intrede doen! IJsliefhebbers wrijven zich al wekenlang in de handen, wetende dat als er ijs komt, je overal kunt schaatsen. Maar één ding ontbrak er tot nu toe: het ijs zelf. Ook het bestuur van IJsclub De Flaes kijkt al voorzichtig vooruit.
door Harrie Wenting
Weermannen en weervrouwen praten zich al wekenlang de blaren op de tong om de luisteraars nog positief te houden. Record na record werd er gebroken en iedereen die nog een diepe kelder in zijn huis heeft kijkt met angst en beven naar het zwembad dat daar ontstond. Maar niets is zo onvoorspelbaar als het weer, wisten eertijds Jan Pelleboer en Piet Paulusma en ook Henk Krol al. Met zijn grote handen leek die laatste bijna elk hogedrukgebied op de kaart naar beneden te trekken, om zo de kou naar ons toe te halen. Maar wie nu naar de thermometer kijkt kan er niet meer omheen: er lijkt nu echt een koude periode en daarmee ijs te komen. Daarom maakten we een rondje door de Utrecht en de Neterselse Heide en met name naar de Flaes om te kijken hoe het er bij ligt.
Volop keus
Eerst maar het goede nieuws: in het verlengde van de Meirweg in Lage Mierde (op de kruising met de Ruttestraat Netersel) ontstond door natuurwerkzaamheden en overvloedige regenval een mooi nieuw ven. Omdat dit goed bereikbaar is vanaf de harde weg (100m) lijkt dit bij uitstek geschikt om er met kinderen naar toe te gaan. Of natuurvorsers daar blij mee zijn laten we maar even in het midden. Verder naar de Flaes is het al een toer om er te komen. De toegangsweg die langs d’n Bockenreyder voert was zelfs enkele dagen afgesloten omdat de Reusel daar buiten de oevers trad. Maar ook nadat de weg daar weer droog viel, stond iets verder nog alles onder water. Het voordeel bij een vorstperiode is dat ook hier ijs zal ontstaan waardoor er geen belemmeringen zijn om de Flaes te bereiken. Want dat er ijs komt, daar twijfelt inmiddels geen schaatser meer aan, de enige vraag is: wanneer kunnen we dat ijs op? De Rayonhoofden in Friesland komen nog net niet bij elkaar, maar dichterbij huis geldt dat wel voor de Rayonhoofden van de Flaes. Die houden zoals altijd de beide benen op de grond en geven het ijs pas vrij als er een stabiele ijsvloer ligt, wat nu nog zeker niet het geval is.
Of dit de eerste waaghalzen kan weren is nog maar de vraag. Zij weten dat als je wacht tot er een ijsvloer van acht centimeter ligt de dooi weer nabij kan zijn.
Veiligheid boven alles
Van de andere kant geldt: veiligheid boven alles. Nu is de Flaes geen ven waar je meteen kopje onder zal gaan, maar het mooie ijs niet kapotrijden voor iedereen die na jou komt heeft ook wel wat.
Vanaf een afstand zien we dat het water op de Flaes zo hoog staat als maar kan. Via een van de weinige overlopen bij de ingang, loopt er volop water in de sloot en tussen het eerste en tweede stuk staan de bomen ruim in het water. Daarmee lijkt weinig mooi ijs in de weg te staan of het moet zijn dat harde wind of sneeuwval nog roet in het eten gooien. Claus van Teeffelen, voorzitter van IJsclub De Flaes die dit jaar 90 jaar bestaat, laat weten dat ze weer gereed staan, mocht er serieuze ijspret komen. ”De laatste keer dat we officieel open waren is al 11 jaar terug, in 2012. Wij moeten altijd op zeker spelen met overal minstens acht centimeter ijs want als wij de boel open gooien gaat heel de regio los.”
De acht bestuursleden van IJsclub De Flaes doen elk jaar al in de herfst hun voorwerk, zoals het onderhoud aan het machinepark, controle van de toegang en wat al niet meer. Binnenkort hebben ze ook overleg met de rentmeester om vooruit te kijken naar wat wellicht komen gaat en om nader kennis met elkaar te maken.
”Laten we maar hopen op een mooie ijsperiode”, besluit hij.