De vijf Aawmeuten maakten het elkaar niet gemakkelijk dit jaar. Bart Elbers wist het als Achmed de Goochelaar tot publiekslieveling op vrijdag te schoppen. Zaterdag ontving Ton de Lepper de meeste publieksstemmen als Cor van ons Tontje. Na het tellen van het totaal aantal stemmen mocht Bart de titel Taawmeut van Beek 2024 en de bijbehorende bokaal uit handen van Prins Bart d’n Irste ontvangen. Ook ervoeren de bezoekers tijdens de avonden dat er toekomst in het Aawmeuten zit dankzij zeer vermakelijke optredens van Jeugdtonprater Lotte, een jonge debutant én een mystery-guest die van zijn hobby iets moois heeft gemaakt.

De 12-jarige Lotte Meijer, vorig jaar Prinses van de Klèèn Pezerikke, beet beide avonden het spits af. Als afgevaardigde van de Jeugd- en Pubertonpraatakkudemie liet ze zien dat er zeker toekomst zit in het tonpraten in de gemeente! Lotte bracht als Keet Kat een mooie buut. In heel Hilvarenbeek bestreed ze muizenplagen. “Heb je muizen? Bel Keet Kat en ik kom langs de huizen!”, was de slogan van haar bedrijf. Mooie woordspelingen als Kat-zooi en CAT-scan zorgden voor een compleet verhaal. Ook in de Pezerikkenhal joegen haar katten op muizen. De Vurzitter wilde de gevangen muizen graag hebben. Keet Kat sloot vervolgens af met: “Geniet van de bitterballen…!”.

Op vrijdag was Peter van der Maas de mystery-guest. Ooit stond hij in de ton tijdens de Aawmeutenaovonden. Inmiddels is hij uitgegroeid tot succesvol tonprater die in aanloop naar carnaval menig ton betreedt in Brabant. Hij warmde de zaal verder op om te gaan genieten van de Aawmeuten.

Wim Abrahams

Met trots ontvingen de Pezerikken dit jaar weer de ervaren Willem Watt (Wim Abrahams) in de ton. Met zijn spitsvondige buut bracht hij letterlijk en figuurlijk energie in de zaal. Samen met zijn Poolse werknemers zorgde hij ervoor dat er weer spanning was in huis en soms zelfs in een relatie. Een van zijn klanten stelde haar man voor om er een gezellig weekend van te maken. “Ja, doen we”, antwoordde hij, “dan zie ik je maandag weer!”. En een van zijn Polen nam de term spouwmuur iets te letterlijk; “Hij spauwde hil de muur vol!”. Kortom, een typisch verhaal wat hoort bij Wim en zijn typetje Willem.

Maaike Meijs

Na 11 jaar was ze terug in de ton: Vivian Del (Maaike Meijs). Er was wel veel veranderd. “Vroeger was Aawmeuten nog in de Hispohal. Nu zijn de Pezerikken helemaal over op biologisch; de hal van de Pezerikken is ook volledig afbreekbaar!”. Vanwege haar jonge kinderen communiceert ze met haar ‘kieken’ in geheimtaal over hun seksleven. De associatie met het typemachine leverde hilarische woordgrappen op met ‘rood lint’ en ‘handgeschreven brieven’. De eigenaren van de ‘Wiegelaal’ helpen Vivian met het zoeken naar een bedrijfspandje. “Niemand kent Haw en Chaw, maar zij kennen iedereen…!”

Bart Elbers

Achmed de Goochelaar (Bart Elbers) liet in Beek van alles verdwijnen. Hij had er zijn eerste vrouw door leren kennen en zijn huidige vrouw eraan overgehouden. “Goochelen is een beetje van mezelf en een beetje van… juist, Magie!” Hij maakte heel wat mee met zijn assistent Pieter Jan én kon alvast vertellen wat de gemeente met de oude bakken doet als de kliko’s vervangen zijn… “Luister zo maar naar Ton de Lepper!” Zijn assistent verscheen uiteindelijk in konijnenpak op het podium om hem weer naar huis te begeleiden.

Jannik van Gerwen

Pieter Jan Provo (Jannik van Gerwen) debuteerde dit jaar als Aawmeut. Als lid van Studentenvereniging DMOGW (Daar Moet Op Gedronken Worden) hi-ha-ho wist hij op studentikoze wijze Beek en het publiek op de hak te nemen. Pieter Jan ging liever voor een zes zonder stress dan een zeven zonder leven. Helaas haalde hij alleen maar vijven omdat hij bezig was met lekkere… De Pezerikken hopen dat Jannik de smaak te pakken heeft gekregen en ze er nog meer van zullen horen!

Ton de Lepper

Cor van ons Tontje (Ton de Lepper) was “Kaod, heul kaod”. Ze had het helemaal gehad met Tontje: “Misselijk menneke”. Het was ook een trieste dag. Ze had Tontje begraven. Helaas vond de boswachter hem weer terug. Tontje was een klein ventje, volgens Cor. Als hij zijn sokken optrok zag hij niets meer. En ze was koad dat Tontje haar dik vond. “Ik kan met mijn hand nog in een bus Pringles, dus het valt best mee!” Zo kon Cor nog wel even doorgaan met ergernissen spuien. Heerlijk om naar te luisteren uiteraard, al wilde Cor af en toe ook even ‘sparren’ met het publiek op de eerste rij, bijvoorbeeld over haar seksleven, wat humorvolle interactie opleverde.