De wegversmalling die de gemeente Reusel-De Mierden aan het eind van de Prins Hendriklaan maakte moet intact blijven. Dat oordeelde afgelopen week de rechtbank, na protesten van de gemeente Hilvarenbeek. Hierdoor blijft de weg die dwars over Landgoed De Utrecht gaat een rustige straat. Vrachtwagens en landbouwmachines die goedkoop en binnendoor naar Poppel willen, zullen om moeten blijven rijden.
door Harrie Wenting
Aan het beging van de Prins Hendriklaan, net nadat je er vanaf de N269 ingereden bent, wordt je al duidelijk gewaarschuwd. De weg is enkel voor voertuigen tot een breedte van twee meter en vrachtwagens zijn verboden, ook in het eerste deel, met uitzondering van bestemmingsverkeer. De kwestie Prins Hendriklaan houdt de gemeenten Hilvarenbeek en Reusel-De Mierden al geruime tijd bezig. Wijlen rentmeester Harrie Breviers gooide enkele jaren terug de knuppel in het hoenderhok met zijn verzoek aan Reusel-De Mierden om een wegversmalling aan te leggen. Hij was het sluipverkeer over de bosweg helemaal beu. Omdat het laatste deel van de vier kilometer lange asfaltweg onder de gemeente Reusel-De Mierden valt, kon hij dat verzoek aan die gemeente doen. Die gemeente ging voortvarend te werk en liet een wegversmalling aanleggen. Dit schoot de gemeente Hilvarenbeek in het verkeerde keelgat. Net de doorstroming van zwaar verkeer van en naar Poppel is daar een heet hangijzer. De alternatieven voor dat verkeer zijn maar beperkt, ook omdat het Klein Loo deels onverhard is.
Maar vanuit De Utrecht was het steeds zwaardere sluipverkeer een doorn in het oog. Vrachtwagens die de controle op zwaar verkeer omzeilen om in het buitengebied van Poppel goedkoop te gaan tanken veroorzaken overlast en schade aan de weg. Het smalle asfaltweggetje is hier duidelijk ook niet voor ingericht. Maar in Hilvarenbeek zijn de mogelijkheden om vanuit daar naar Poppel te rijden maar beperkt. Dit kan uiteraard wel via Goirle, maar dan passeren vrachtwagens wel de tol-zone, iets waar ze enkel voor een tankbeurtje niet op zitten te wachten.
Aan het begin van de asfaltweg, vanuit de N269, laten de borden niets aan duidelijkheid te wensen over. Na 3,8 kilometer is een wegversmalling die slechts twee meter breed is. Vrachtverkeer mag er alleen maar inrijden als het gaat om bestemmingsverkeer. Rijdend over het asfalt van de Prins Hendriklaan moet je zo’n acht keer inhouden voor een hoge drempel. Maar op zo’n tweehonderd meter van het einde, nabij de vijfsprong, doemt hij onverbiddelijk op. Het eerste wat opvalt aan de hindernis is dat deze deels kapot gereden is. Hier heeft een voertuig forse schade opgelopen, zoveel is duidelijk. Als er een auto aankomt mindert de chauffeur de snelheid tot stapvoets en voorzichtig manoeuvrerend houdt de chauffeur 5-10 centimeter bij elke spiegel over. Het is een klein voertuig en het toont al aan dat een iets grotere auto er niet door kan.
Hilvarenbeek en Reusel-De Mierden kwamen elkaar al eerder voor de rechter tegen rond deze kwestie. Hilvarenbeek vocht het verkeersbesluit van Reusel-De Mierden aan, maar kreeg de rechter niet aan haar zijde. Hierdoor blijft het verkeersbesluit van Reusel-De Mierden instant. De rustige verkeersdeelnemers zijn hiermee de grootste winnaars. Door het besluit van de rechtbank blijft de Prins Hendriklaan een rustige weg.
De enige juridische weg die er voor Hilvarenbeek nog ligt is om de zaak voor te leggen bij de Raad van State. Als dat rechtsorgaan om een uitspraak zal worden gevraagd is dat bindend.
Intussen zijn de dieren die de weg oversteken en de langzame verkeersdeelnemers de grote winnaars. Het monument van Frans en Nance Sanders die er met hun motor verongelukten, zal iets minder passanten kennen.