In het voor vier Oscars genomineerde meesterwerk ‘Drive my Car’ krijgt de rouwende theaterregisseur Kafuku (Hidetoshi Nishijima) ongewild gezelschap van een zwijgzame chauffeur. De jonge Misaki (Reika Kirishima) is ingehuurd om de theaterregisseur rond te rijden in zijn eigen auto. Kafuku is echter liever zijn eigen chauffeur die achter het stuur de tekst van Tsjechovs meesterwerk ’Oom Vanja’ uit zijn hoofd leert. Maar bij een eerste testrit komt de regisseur erachter hoe extreem rustgevend de rijstijl van Misaki is. Woensdag 21 februari vanaf 19.30 uur draait ‘Drive my Car’ in CC Elckerlyc.

Regisseur Hamaguchi is een extreem getalenteerde filmmaker en laat zich nergens door opjagen. De serene, slepende vertelling past haarfijn bij de personages. Het lijkt bijna een meta-commentaar op de film zelf dat Kafuku in zijn auto steeds de woorden van Tsjechov opdreunt, om het ritme in de tekst te zoeken. Deze film zelf heeft ook zo’n ritme, dat zich door niets of niemand laat haasten. Ritme wil namelijk niet altijd zeggen dat een film snel moet zijn. Of kort. Drive My Car heeft zo ook zijn magisch-realistische randjes, en zijn wonderlijke personages - waaronder een actrice die alleen Koreaanse gebarentaal spreekt en op het podium voor het eerst een volwaardig onderdeel van een gesprek kan zijn zonder tolk. Maar het zijn de gevoelens en de meditaties die deze film maken tot wat hij is. En die zijn verankerd in een diep herkenbare menselijkheid, vooral wanneer de personages zeer pijnlijke dingen over zichzelf onthullen.

Oogstrelende beeldpoëzie

Behalve oogstrelende beeldpoëzie, is het verhaal ook een uitstekend staaltje plotmechaniek. Het knappe is namelijk dat ‘Drive My Car’, ondanks zijn speelduur, geen grammetje vet heeft. Alles zit er in met een reden. En misschien is het een knipoog naar het principe van Tsjechovs pistool - ’als je in de eerste akte een vuurwapen introduceert, moet die afgaan voor het einde van het stuk’ - dat een ogenschijnlijk onbeduidend detail grote gevolgen blijkt te hebben, nét wanneer de schietscène van ’Oom Vanja’ wordt gerepeteerd.

Zelfkwelling

Het bezwerend meesterwerk ‘Drive my Car’ heeft de prijs voor Beste Internationale speelfilm verzilverd. In deze film draait het om vrede te sluiten met het verleden, in weerwil van zelfkwelling en schuldvragen. Het beeld dat uiteindelijk het meest bijblijft is een tweetal handen, met in elk een aangestoken sigaret, die uit het dakraam van een rijdende knalrode Saab steken. Dit is juist het beeld waar ‘Drive My Car’ lange tijd naartoe werkt en waar de geschiedenis van de twee hoofdpersonages samenkomt. Mis deze mysterieuze autorit dus niet.

Kaartjes zijn te bestellen via: www.elckerlyc.nu of aan de balie (Achter ‘t Raadhuis 2, Hilvarenbeek)..