De balts zit er op en nu komt de tijd dat vogels eieren gaan leggen. En dat doen ze echt niet allemaal in een hoge boom. De wulp, grutto, kievit, rietgors, bruine kiekendief… zomaar wat soorten die hun nest maken in het gras, of tussen het riet. Meestal een simpel kuiltje met wat droge planten voor de isolatie, maar het voldoet voor die soorten. Als er niks gebeurt, komen de eieren er binnen nu en een ruime maand uit en blijft de populatie gezond. Maar er kan ook een ramp gebeuren, voor de nestelende vogel althans.
door Kees van Kemenade
Op het draaihekje waarmee je in het natuurgebied de Gooren kunt komen staat duidelijk: ‘Honden aan de lijn’. Peter van de Corput komt aangelopen met zijn jonge, en daarom nog zeer speelse, blonde labrador. Hij heeft het bordje gezien en heeft zijn hond keurig aan de lijn. “Dat doe ik echt niet altijd, want zo’n beestje moet toch ook af en toe echt uitgelaten worden en kunnen rennen. Het past bij een ras als de labrador. Maar nu heb ik hem aan de lijn, want ik weet dat hij zijn hondensnuit, nieuwsgierig als hij is, in een nest steekt. De eierschaal breekt en dat betekent dat de vogel geen jongen zal krijgen. Of de ouders van de vogel gaan verschrikt weg en komen niet meer terug.”
Hij heeft gelijk. En zelfs als de eieren zijn uitgekomen, is een groot deel van de bodembroeders nestblijvend. Dat wil zeggen ze hebben nog een hele tijd het ouderpaar nodig om gevoed te worden. De jongen kunnen nergens heen als er een natte hondensnuit opduikt. Het beest bedoelt het niet verkeerd en wil alleen maar spelen, maar voor de jonge vogeltjes heeft het een desastreus resultaat.
Klemmend beroep
De Gooren worden veel gebruikt door mensen die hun hond uitlaten. Brabants Landschap, Natuurmonumenten, milieuverenigingen en alle vogelliefhebbers doen een beroep op de hondeneigenaren om rekening te houden met het broedseizoen. Tot tegen de zomer zou je in een natuurgebied als de Gooren, of in een van de andere Beekse landgoederen, niet met een onaangelijnde hond moeten lopen. Aan de riem vindt het beestje wandelen ook wel leuk. Als je van de natuur houdt en daarom juist daar gaat wandelen, zou het vanzelfsprekend moeten zijn. Als je dan over een paar maanden bijvoorbeeld een patrijs ziet, dan heb jij daar zelfs een bijdrage aan geleverd. Dat is pas echt voldoening.