Op Paaszaterdag 30 maart om 20.00 uur speelt Hein Augustijn zijn Brabantse nummers, bij Ome Toon, in zijn jeugddorp.

Hij komt in het kader van Muziek Van Eigen Bodem. En Hein is van eigen bodem. Entree is gratis.

Samen met Toon Bolck, die klasgenoot van hem was en organisator van Van Eigen Bodem, halen we herinneringen op en hebben het over zijn optreden dat eraan komt. Tijd voor een gesprek met Toon en Hein.

door Geert van Coenen

Hun lagere schooltijd op de Antoniusschool (nu Vlinderakker) is een mooie tijd om op terug te kijken.

Hein Augustijn is al even weg uit het dorp en woont na een Utrechtse periode nu in ’s Hertogenbosch. “Gelukkig ben ik weer in Brabant. Weer terug in de Biest is het mooi om door het dorp te rijden en te zien wat er veranderd is en wat nog hetzelfde is gebleven. Ik kom graag om mijn muziek te spelen en verhalen op te halen en te vertellen”, zegt Hein.

Toon Bolck is hier geboren en getogen als zoon van Jan en Anneke van D’n Bolck: het dorpscafé/zaal, het winkeltje, een plek waar alles kon. Op die plek is nu het wok-restaurant. Toon woont nog steeds in het dorp.

Over ‘vruuger’

Soms is de aanleiding van de teksten van Hein, zijn tijd in Biest-Houtakker en Diessen. Niet echt letterlijk maar vooral de sfeer. Zo vertelt hij verhalen over zwemmen en vissen in het kanaal, over de Sus en vooral zoveel ruimte om te spelen. Over zijn vader die veearts was, hun huis; de oude pastorie. Hij zingt nu in dialect maar thuis werd er Algemeen Beschaafd Nederlands gesproken. “Daar kom je verder mee”, zeiden zijn ouders en Hein zegt het nu met een glimlach; “We hadden ook platen van de Veulpoepers in huis, dus dat kon ook.”

“Het dialect is niet nostalgisch of verheerlijkend, integendeel. Het Brabants dialect is smeuïg, het zingt lekker en door het dialect voel ik me thuis.”

In het nummer ‘Van Hier’ hoor je ook dat het hem niet te doen is om chauvinisme. Er wordt in dat nummer ook in andere streektalen gezongen. “De taal brengt je thuis bij je wortels. Het dialect is ook niet ouderwets maar heeft een lange geschiedenis.”

Van Eigen Bodem

Hoe het optreden op Paaszaterdag bij Ome Toon eruit ziet is nog even zoeken, maar zeker is dat het klein wordt. Gezellig klein, om ook verhalen te vertellen. Zoals over de lelijke eend uit het lied ‘Plekske onder de zon’ ; de gammele auto van zijn moeder waarmee hij naar Frankrijk vertrok om liefdesverdriet te verwerken. En ‘Van Hier’ zou zomaar ook over de Biest kunnen gaan.

Het zal zeker swingen met de Zuid-Amerikaanse ritmes in zijn muziek.

Het kan een mooie Brabantse Pasen worden.

...en meer

Zondag 31 maart, aanvang 16.00 uur, treedt Hein met zijn band ook nog op in café Gouden Carolus in Hilvarenbeek. Een paasconcertje, samen met André van den Boogaart. Gratis entree.

***TOEVOEGEN IN KADER (met sepia achtergrond)***

Van Hier

tekst/muziek: H. Augustijn

Ik zè van hier

En een bietje van nèrreges

Och, nie dè het erg is

Ik zè nie aanders gewend

Ik zè van hier

De koei en de keinder

Het kerkske aon den einder

Wè zèmme verwend

Buurte meej ons mam

Kuukske bij de thee

Hèdde’t al geheurd

Och, ge maokt wè meej

Dè’s wè ik ken

Trekker in de wei

Zundap in het bos

Mèdje achterop

Alle remme los

Zo is het mar net... net

Ik zè van hier

Hier ben ik geboore

Hier hè’k veul verloore

En liefde gekend

Ik zè van hier

Het bos en de venne

De jouwe, de mènne

Wè zèmme content

Buurte meej ons mam

Kuukske bij de thee

Hèdde’t al geheurd

Och, ge maokt wè meej

Dè’s wè ik ken

Trekker in de wei

Zundap in het bos

Mèdje achterop

Alle remme los

Zo is het mar net

Fietse dur het veld

Onze pa en ik

Langèùt in het gras

Sinas zonder prik

Krèk wè’k oe zeg

Kermis in het durp

Pilske vur het ontbijt

Keihard èùt de bocht

Smèrregesvruug wir spijt

Dè’s wè ik ken... ken

Ik zè van hier

En al is veul veraanderd

Ik wil nôot nie aanders

Nog veur gin moment

***EINDE KADER***