De een vond mijn vorige column maar niets, anderen vonden dat het wel gezegd kan worden. Deze week werd ik niet bepaald vrolijk van de toestand in de wereld. Hongersnood in Gaza, de schietpartij in Moskou, nog meer bombardementen in Oekraïne.
Wat ik in mijn vorige column besprak is misschien meer exemplarisch voor de grote steden in Nederland; ook in Tilburg hier vlakbij. De Randstad, de naam zegt het al, is nagenoeg aan elkaar gebouwd, met hier en daar een strookje groen en ja, ook de zee en het duinlandschap. Maar goed, slechts zelden hoef ik in de Randstad te zijn, en daar ben ik blij om.
Nu dan een positievere kijk op de samenleving en dan speciaal in onze streek.
Waar kunnen wij in onze streek dan blij en trots om en voor zijn? Nou, bijvoorbeeld menig boerenbedrijf die de overstap naar biologisch heeft durven maken. Ook vele bedrijven die duurzamer gaan produceren. De minst vervuilende industrie zoals ASML en Brainport in Eindhoven, waar jonge mensen de meest fantastische uitvindingen doen of bestaande producten weten te verbeteren. Waar wij ook blij voor mogen zijn, is dat de medicijnindustrie weer terugkomt in Nederland, ondanks dat het wat duurder is, dan medicijnen uit China of India. En onze directe omgeving? Groen en in alle jaargetijden, heel geschikt om lekker in rond te wandelen; zo u wilt, bosbaden! (dat heb ik al eens besproken!)
Ook blij kan ik worden van mensen die je zomaar groeten, ook als je op de fiets zit. Gewoon even ”Hoi” roepen en je voelt de verbinding al! In de stad is dat beduidend minder. In ons dorp doen we groeten wel en dat moeten we vooral blijven doen!
En dan even over het onderwijs; de Pabo’s hebben besloten dat het niveau van de onderwijsgevenden omhoog moet. En dat is goed! De leraren en onderwijzers kunnen natuurlijk ook nu al iets doen, door een ietsje meer te eisen van de leerlingen op alle gebieden en in alle vakken!
Wat we ook kunnen doen, is blij zijn om wie we zijn, tevreden zijn met wat we hebben en niet zaniken over wat we niet hebben! Er zijn ouderen die alleen AOW hebben en ziels gelukkig zijn om wat ze toch nog kunnen doen. Niet zo merkwaardig, tref je de meest tevreden mensen onder ouderen; zij stellen minder eisen, daar waar jongeren van alles willen met onvoldoende middelen en dus ontevreden worden.
En dan: bestaat ”Die goeie ouwe tijd?” Oud-Koningin Juliana zei het in een interview eens heel mooi. ”De goeie ouwe tijd bestaat niet! Elke periode heeft zijn charme en zijn uitdagingen!”
Kortom: ik denk dat we hier in Hilvarenbeek over het algemeen best wel tevreden mogen zijn. Een waarschuwing: vertel dit niet aan uw familie en bekenden in de grote steden....!
Spreuk van de week:
Wie het kleine niet eert, is het grote niet weerd....!
(oud Nederlands gezegde)
Ik moest het effe kwijt....