In dit verpletterende speelfilmdebuut van Charlotte Wells herinnert een jonge moeder zich de zomervakantie die ze twintig jaar eerder met haar vader doorbracht. Op sublieme wijze verstrengelt Aftersun de gekoesterde herinnering én het gevoel van verlies, beide opgeroepen door een oude vakantievideo. Deze aangrijpende film is donderdagavond 16 mei vanaf 20.00 uur te zien in de theaterzaal van Cultureel Centrum Elckerlyc in Hilvarenbeek.

Voor de Schotse regisseur Charlotte Wells was een fotoalbum uit de jaren negentig, toen ze als tienjarige op vakantie was met haar vader, een belangrijke inspiratiebron voor haar speelfilmdebuut Aftersun. Deze magnifieke film werd bekroond met de Bafta, de Britse Oscar voor het beste Britse debuut. In Aftersun komt de zomervakantie in de Turkse badplaats Ölüdeniz tot leven. Sophie (Frankie Corio) woont bij haar moeder, vandaar dat ze met haar vader Calum op vakantie gaat. Vader en dochter doen alles wat je in zo’n resort zoal doet: zwemmen, duiken, lezen, eten en luieren in de zon. Terwijl vader een Turks tapijt koopt, vermaakt de elfjarige dochter zich met karaoke. Het meisje is op de drempel van haar publiciteit. Aandachtig volgt ze de iets oudere jongens en meisjes die drinken en flirten. Iets later in de film heeft ze bij het zwembad een eerste zoen te pakken.

Worstelen

Vader Calum is opmerkelijk lief en beschermend en wordt gespeeld door de Ierse acteur Paul Mescal (27) die terecht is genomineerd voor de Oscar voor de Beste Acteur. In Merscals stem klinkt vaak een kleine aarzeling door, alsof zijn woorden niet zonder gedachten komen. Je ziet als kijker dat hij er alles aan doet om zijn dochter een fijne vakantie te geven. Maar ondertussen zie je hem ook worstelen met het leven.

Later in de film kijkt Sophie terug als volwassen vrouw ze terug op de twee breekbare vakantieweken met haar vader. Ze ziet dan dat ze toen balanceerde op de drempel van puberteit, tussen de momenten waarop ze nog kind wil zijn (of juist in die rol gedwongen wordt) en momenten waarop ze zich in een volwassener werkelijkheid waagt.

Hun verblijf in een resort aan de Turkse kust voelt zowel tijdloos als vergankelijk. De dagen lijken uitgerekt, zwevend onder de zomerzon. Het ligt niet alleen aan Calums leeftijd dat hij makkelijk voor Sophie’s broer wordt aangezien: hun harmonie stijgt ver uit boven de kille ouder-kind-taferelen die herhaaldelijk opduiken op de achtergrond van dit ontroerende dubbelportret. Het is een van de vele hartverscheurende scènes die de film Aftersun zo rijk maken.

Onmogelijk verlangen

Sophie krijgt meer mee van Calums problemen dan hij denkt. Maar ze laat haar vader met rust. Ze lost haar problemen zelf wel op. Denkt ze. Herhaaldelijk kijkt de volwassen Sophie naar de video-opnamen die ze op vakantie met papa’s camera maakte, zoekend naar antwoorden op de vragen die haar nog steeds achtervolgen. Alsof je met haar tot die omgekeerde wereld moet doordringen om uiteindelijk haar vader te kunnen bereiken. En dan is er nog de soundtrack, die je ongemerkt meevoert in het onmogelijke verlangen om terug in het voorgoed voorbije moment te stappen. Niets komt tot een conclusie, maar alles klopt aan deze film.

Kaartjes voor deze schitterende film zijn te bestellen via: www.cultureelcentrumelckerlyc.nl.