Ga eens op zoek naar de vele verschillende planten in onze gemeente, die er van nature voorkomen. Je hoeft alleen maar te kijken in de bermen langs de wegen, in de bossen, aan de akkerranden en zelfs tussen de straat- en stoepstenen. Elke plant is interessant; onkruid is maar een verzonnen woord. Als jij je er een beetje in verdiept, dan gaan die Beekse planten nóg meer leven.

door Kees van Kemenade

Een plant met mooie blauwe bloempjes met ieder vijf bloemblaadjes, elk met een wit of geel hartje en dat symbool staat voor trouw, liefde en gedenken, staat rustig te bloeien in de berm van het Groot Loo. Een vergeet-mij-nietje dus, een algemene plant die je in heel veel landen aantreft. Bijzonder is dan, dat de naam overal op hetzelfde neerkomt: ne m’oubliez-pas in het Frans, gleym-mér-ei in het IJslands, of no-me-olvides in het Spaans, om maar een paar voorbeelden te geven. Zou het te maken hebben met de legende van de ridder, die met zijn geliefde langs de rivier liep te wandelen. Toen hij een pol mooie blauwe bloemetjes zag aan de waterkant, plukte hij die, maar verloor daarbij zijn evenwicht. Het gewicht van zijn harnas trok hem naar beneden, maar net voor hij onder water verdween, wierp hij haar het ruikertje toe met de woorden: ‘Vergeet mij niet!’. Of de meer religieuze legende, dat God alle planten een naam had gegeven. Eentje was er aan zijn aandacht ontsnapt en toen God het Aards paradijs verliet, riep dat plantje hem na: “Heer, vergeet mij niet!” “Zo zal je naam luiden,” sprak de Heer en zo raakte het vergeet-mij-nietje over de gehele wereld bekend. Je kunt hem dus aantreffen in de volle zon, zodat het blauw oplicht, met af en toe een beetje schaduw. Langwerpige, een beetje ovale, bladeren, die het zonlicht opvangen en wortels die uit de voedselrijke grond hun voedsel halen. Er zijn veel soorten, die vaak moeilijk te onderscheiden zijn. Hier aan het Groot Loo hebben we, naar ik aanneem met het akkervergeet-mij-nietje van doen.