Annemiekes vader speelde viool bij het Kempisch Orkest en hoewel ze het liefst ook viool wilde spelen, werd het toch eerst piano. Pas toen haar jongere broertje een cello kreeg, was de viool onontkoombaar, dát was wat ze écht wilde. Op haar 10e had ze haar eerste vioolles op de muziekschool en een jaar later kreeg ze les van de heer en mevrouw Curby aan het Brabants Conservatorium in Tilburg die haar inspireerden om haar muzikale talent verder te ontwikkelen.

door Mai van Limpt

Internationale waardering

Annemieke was vaak op reis voor haar werk. Zo trad ze regelmatig op in Duitsland, Zweden en Zwitserland. Vaak alleen of met een klein ensemble en soms ook met haar partner, topdirigent Jac van Steen. Annemieke: ‘In Zweden speelden we meestal in kleine kerkjes. Met drie meiden werden we dan op pad gestuurd met een grote auto met verwarmde stoel (!). Soms reden we uren door eindeloze bossen, geen telefoon, niks. Dat kun je je nu niet meer voorstellen.“ Annemieke treedt nog steeds op. ”Hoe vaak, dat is heel verschillend, het komt wel of het komt niet.“ Ze doet zelf niet zoveel moeite voor optredens, is er niet mee bezig.

Naast les geven aan Fontys studeert ze elke dag viool. Twee uur per dag spelen is voor Annemieke ‘rustig aan’, meestal is het om en nabij vier uur. “Als je bezig bent en het gaat goed dan kun je niet meer stoppen.” Haar geheim: “’s-morgens al vroeg beginnen met oefenen.“

Oorlog

Om aan de Arbeitseinsatz te ontkomen heeft Annemiekes vader op verschillende plekken ondergedoken gezeten. Zo hield hij zich een tijdje, met vier anderen, verscholen in de bossen. Onrustig van nature, verliet hij op een dag de schuilhut om de volgende dag bij terugkomst tot de afschuwelijk ontdekking te komen dat zijn kameraden die nacht allemaal om het leven gekomen waren. Waarschijnlijk verraden.

De langste onderduikperiode bracht hij door in een nis boven de huiskamer van veevoederbedrijf Havens in Vierlingsbeek. 'We hebben als gezin de meeste plaatsen waar vader in de oorlog ondergedoken zat kunnen zien.“

In de tijd dat Jac in Weimar werkte gingen ze een aantal keren naar Kamp Buchenwald, ook met de kinderen. ”Wij vinden het belangrijk om ze bewust te maken van de verschrikkingen die daar plaats gevonden hebben en waartoe mensen in staat zijn. Het maakte een onuitwisbare indruk op ons allen.“

Herdenken

Over herdenken zegt Annemiek: ”Er zit een zekere spanning tussen het geromantiseerde beeld van de oorlog van 80 jaar geleden en hoe we deze les naar onze tijd vertalen.“ Het huidige oorlogsgeweld, schending van het internationaal recht en de vervagende ethische normen verontrusten haar.

KHC van 1839

Bij het bevrijdingsconcert van Koninklijke Harmonie Concordia speelt Annemieke viool bij ‘Remembrances’ en bij ‘The Story of Anne Frank’. Ze vindt het hartstikke leuk om mee te spelen met Concordia!

***IN KADER***

Annemieke Corstens is haar muzikale opleiding op zeer jonge leeftijd begonnen en rondde haar studies aan de conservatoria van Tilburg en Brussel cum laude af. Ze was in die tijd al succesvol met het Nederlands strijktrio Boussu, waarmee vele concerten in binnen- en buitenland werden gegeven. Ze speelde in Nederland een prominente rol in het inmiddels legendarische luistermuseum van programmeur Piet Veenstra.

Haar inzet voor de hedendaagse muziek resulteerde in vele aan haar opgedragen composities. Ook als soliste met orkest maakt ze zich sterk voor een uiteenlopend repertoire. Annemieke werd hoofdvakdocente viool bij Fontys.

Mede dankzij haar passie voor jong viooltalent is de Young Musician Academy opgericht en tot bloei gekomen. Vele van haar oud-leerlingen hebben een gerespecteerde plaats gevonden in het binnenlandse en buitenlandse muziekleven.

***EINDE KADER***