Het bevrijdingsconcert ‘Brug naar de Vrijheid’ van de Koninklijke Harmonie Concordia van 1839 was indrukwekkend! Een waardige opening van de vele activiteiten die komende weken nog staan te gebeuren in het kader van 80 jaar Vrijheid van de Gemeente Hilvarenbeek.
Zie ook de agenda van 80 jaar vrijheid, https://oorlogenvrijheidhilvarenbeek.nl/
door Mai van Limpt
foto’s Mary-Lou van Spreuwel
Tweemaal een uitverkochte zaal in Elckerlyc, “Een mooi, afgewogen muzikaal programma en een treffende omlijsting met theater, zang, voordrachten en beelden”, zoals een van de bezoekers het mooi verwoordde.
Femke Böcker bracht een geweldige Spoken word, Eva Nouwens zong de sterren van de hemel, Annemieke Corstens betoverde het publiek met haar prachtige vioolspel en Rolph van Seeters kroop werkelijk in de huid van Jim Radford.
De gefilmde interviews met Jan Leermakers en met de familie Ketelaars maakten veel los bij het publiek. Rauwkost zorgde voor soms huiveringwekkende, soms hilarische, maar altijd passende theater-intermezzo’s en het Project Koor Hilvarenbeek kleurde het programma prachtig in met stemmige zangpartijen. Een krachtige samenwerking!
Harmonie Concordia begroet het publiek graag weer op 5 januari 2025 bij het Nieuwjaarsconcert in Weense stijl.
***TOEVOEGEN IN KADER***
Vrij
Ik ben vrij om hier te staan
Ik ben vrij te spreken
Ik ben vrij om weg te gaan
Ik ben vrij te weigeren
Vrij te blijven en vrij te bewegen
Maar vooral dat spreken is mijn vrijheid
Want ik leef niet in de wereld van toen
Waarin je lette op elk woordje
Waarin je lette op elke lettergreep en zin
Dat zit er nu niet meer in
Dat is van toen, nu niet
Dat is van toen
Toch is er nog één ding waarvan we niet vrij zullen raken
Een die vaak een groot geweld voortbrengt
Een die oorlogen start, mensen onderdrukt
Een die net zo beklemmend is voor het slachtoffer als voor de veroorzaker
Vrij van oordeel, vrij van angst
Vrij van de angst voor oordeel
Dat is een vrijheid die we nog niet genieten
En dan bestaat nog steeds de vraag: “Doe ik het wel goed”
Ik ben een student
Ik sta in de bloei van mijn leven
Ik ben vrij te lezen uit de boeken die toen lagen in as
Ik ben vrij te leren van de lessen die toen enkel voor de man waren weggelegd en
Ik ben vrij te leven in een huis waarin ik mijn gordijnen niet hoef te sluiten
Waarin ik gezien mag worden
Waarin ik niet onderduik
Die vrijheid is mij geschonken bij geboorte in dit land
Die vrijheid is wat ieder kind geschonken zou moeten krijgen
Die vrijheid word niet afgenomen in een land zoals dit
Ten minste niet nu
Ten minste niet snel
Dat hopen we ten minste
Een student sprak zich uit
De studenten staakten en verdwenen daarna uit het zicht
Daar gaat je studententijd
Gewoon omdat je niet wilde neerbuigen voor hen
Nu duik je onder
Onderdak bij een goede vriend die je ook maar vertrouwen moet
En voor zoveel jaar gaat alles goed
Slechte isolatie, slechte omstandigheden
En elke week een nieuwe huisgenoot die zo je dood kan zijn
Ze keken de dood in de ogen
Maar ze gingen door
Ze verzetten zich en zetten zichzelf op het spel
Om zo de goede kant van de geschiedenis te schrijven
We zouden bijna vergeten dat de oorlog is geweest
We zouden bijna vergeten dat die oorlog nog doorgalmt
Al dan niet hier
We kunnen niet ontkennen dat die oorlog nog bloed op handen heeft
In een land door ons gecreëerd
Maar wij liever negeren
Een land waar nu mede-studenten tegen opstaan
Maar gelukkig niet hoeven te onderduiken
Als ze dat dáár zouden doen
Kijken ze de dood weer in de ogen
Zoals die dappere verzetsstrijders van toen
Zou ik zo’n dappere student zijn
Die zo zou durven oreren
Zonder de vrijheid die hier heerst?
Misschien niet meer?
Ik ben nog maar 19; wat kan ik doen?
Mag ik van mijn studententijd genieten voor nu?
Gewoon plezier en geen gedoe
Maar toch bekruipt de vraag me
Hij grijpt me vast, laat me niet los
Wat zou ik doen?
Ik word opgeleid tot ethisch geleerde
Utilisme en een klein beetje intuïtie
En dan kan ik je heus vertellen
Dat ik weet wat ik zou
Moeten doen
Maar wat zou ik doen?
Zou ik net zo zijn als
Die mensen van wie ik nog zo makkelijk zei
Waarom hebben zij dat ooit geaccepteerd?
Waarom hebben zij niet gesproken?
Die niet zijn ondergedoken
Die niet staakten maar wegslikten
Niet helemaal tegen, maar ook niet helemaal voor
Waarschijnlijk wel
Nee, want ik strijd voor rechtvaardigheid
Ik sta op het malieveld
Maar zou ik dat ook doen als me dood te wachten stond?
Ik kijk hem in de ogen totdat ik het zie
Waarschijnlijk niet
En zelfs mét mijn vrijheid kies ik niet altijd te vechten
Sta ik dan aan de goede kant van de geschiedenis?
Of zal ik enkel de lafaard zijn die die geschiedenis
Documenteert en zo mezelf de goede kant
Op probeert te schrijven
Zolang ik maar vrij ben
Hoeft er geen twijfel te zijn
En daarom moedig ik u aan
Laat u vrijheid vieren
Laat u vrijheid eren
Laat u vrijheid accepteren
Laat u vrijheid zegevieren
Laat u vrij zijn, maar vergeet niet
Dat wij ons aan de vrijheid moeten vastklampen
Want de vrijheid mag zich niet vrij verklaren van ons
Vecht voor je vrijheid, laat hem niet vrij
Femke Böcker
***EINDE KADER***