Een leven lang gelukkig bij elkaar. Dat zijn Adriaan van den Hout en Femia van den Hout, geboren Göertz nu al vijfenzestig jaar. Zij gaan dit op zondag 10 november in Diessen vieren, in gezelschap van kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen, familie, buren en heel veel vrienden. Een terugblik op hun leven en het antwoord op de vraag: wat is het geheim van een goed huwelijk?

doar Kees van Kemenade

Misschien is het wel een moeilijke vraag: wat het geheim is van een lang en gelukkig huwelijk?

Volgens Femia komt het neer op: “Vertrouwen hebben in elkaar! En af en toe je man verwennen. In ieder geval ook begrip hebben voor elkaars doen en laten.” Iets waar ook Adriaan zich volledig in kan vinden. Eigenlijk zo logisch als maar kan.

Adriaans wieg stond in Diessen, waar hij in 1934 werd geboren, terwijl Femia in Deurne het eerste levenslicht zag, in 1938. Hoe zij elkaar vonden is toch wel een bijzonder verhaal. “Wij woonden in Deurne”, vertelt Femia, “Maar wanneer mijn moeder weer in verwachting was, dan kon ik niet thuis blijven. Ik ging dan naar mijn peetoom en -tante Jef en Nel de Kroon in Diessen. Daar ontmoette ik als kind Adriaan, die ook familie was. Jef en Nel hadden een boerderij in het dorp, maar ze hadden geen kinderen.” Uit een kindervriendschap groeide langzaam, toen zij ouder werden, een liefde. “Heel geleidelijk. Wij wandelden veel, vooral in Het Stuk, waar de familie land had en dan hadden we het over van alles. Maar op een gegeven ogenblik realiseerden wij ons dat we de ware gevonden hadden bij elkaar.” Dat voegt Adriaan er aan toe. “En dat leidde tot de huwelijkssluiting in 1959.”

Actief stel

Het paar nam de boerderij van Jef en Nel in Diessen over. “Een typisch gemengd bedrijf, zoals dat nu niet meer bestaat. Maximaal tien koeien, melkvee; wat varkens, kippen, genoeg om van te leven. Maar veel werk.” Toch weerhield het Adriaan er niet van om gedurende bijna een kwart eeuw zitting te nemen in de Diessense gemeenteraad en het kerkkoor te leiden als dirigent. “Ik zing er nog steeds in; de stem kan er nog mee door.” Voetbal was zijn passie, terwijl Femia’s interesse vooral uitging naar de paardensport. Zij reed wedstrijden, maar dat ligt inmiddels achter haar.

En het nageslacht? “Wij hebben vier kinderen gekregen, veertien kleinkinderen, waarvan een overleden, en inmiddels vier achterkleinkinderen. En we gaan het zondag met hen en heel veel anderen vieren. We zien wel een beetje op tegen de drukte, maar wat wil je als je rond de negentig bent!”