Deze spannende, verrassende, fantastische verhalen zijn geschreven door kinderen van groep 8 tijdens een workshop creatief schrijven (gegeven door juf Edith) op basisschool de Doelakkers in Hilvarenbeek.
Verhaal 10
Henk en Bert spelen buiten
door Stijn van der Mierden
Henk en Bert zijn aan het afspreken. Ze vervelen zich, dus ze denken “we gaan buitenspelen”. Ze gaan naar het schoolplein en daar gaan ze voetballen. Het stond 3-0 voor Henk. En toen werd Bert boos, hij schopte de bal weg.
Bert schiet de bal zo ver dat ze de bal niet meer kunnen zien. Dus ze gaan zoeken. Na een uur zoeken hebben ze de bal nog niet gevonden. Ze lopen de hele tijd langs een eng steegje waar ze niet in durven. Henk zegt: “Misschien moeten we toch maar wel in dat steegje gaan kijken”.
Bart vindt het een slecht, maar ook wel een goed idee. Ze lopen heel zachtjes in het steegje. “Stil”, zegt Bert, “ik hoor iets.”
Henk zegt: “Ik denk dat het een hond is.”
Bert zegt: “Ik wil toch wel even gaan kijken.“
Ze zijn al 5 minuten aan het lopen als Bert roept: ”Ik zie de hond, maar er staat wel een bewaker bij!“
”Er staat en deur achter“, fluistert Henk zachtjes. ”Zullen we dichterbij gaan kijken?“
”Ja, goed idee“, zegt Bert.
Dus ze lopen dichterbij. Ineens zegt de bewaker tegen hen: ”Willen jullie door deze deur, dan moeten jullie eerst mij knock-out slaan!“
Henk vraagt: ”Dus we moeten gaan vechten met jou?“
”Jep“, zegt de bewaker.
”Oké, kom maar op dan.“
Dus ze gingen vechten en vechten. Eenmaal slaat Bert een hele harde klap op zijn neus, hart en borstkas en dan valt de bewaker knock-out op de grond.
”Mogen we nu naar binnen?“, vraagt Henk stoer.
”Ja, ga maar naar binnen“, zegt de bewaker even later.
Bert doet de deur open en hij is verbaasd.
”Onvoorstelbaar wat daarbinnen is.“
Henk vraagt aan Bert: “Wat is daarbinnen dan?
”Kom maar naar binnen“, zegt Bert. ”Het is hier heel leuk.“
Henk loopt naar binnen en er staat hele harde muziek op. En iemand roept: ”Hoe komen jullie hier binnen? Hebben jullie de bewaker knock-out geslagen?“
”Jep“, zegt Henk.
Bert zegt tegen Henk: ”Wat is dit een leuk liedje zeg!“
Einde
Verhaal 11
Wat moet ik doen!?
door Liselot Hagoort
Ik liep door de straat en ik zag een vies en klein huisje, volgens mij woonde er niemand. Er stond een bordje, en daar stond op: verboden binnen te komen! Dus ik liep verder.
Even later dacht ik weer aan dat kleine en vieze huisje. Ik ben echt benieuwd wat daar achter die deur zit, dus ik liep weer terug naar het huisje.
Ik twijfelde, maar ik deed toch die deur open.
”Wat is het hier vies!“ zei ik.
Ik zag dat daar een hele lange trap naar beneden liep. Ik liep langzaam naar beneden en hield mijn neus dicht. De trap kraakte zo erg dat het leek dat hij zo kapot kon vallen. Ik was beneden en ik was best wel al aan de geur gewend.
Beneden waren heel veel oude meubels, het leek wel dat er nog iemand woonde. Ineens schrok ik.
”Aaaaah!“ gilde ik. Ik hoorde iets in de kast. Ik liep naar de kast, en deed hem open. Ik zag niks, maar hoorde wel iets. Dus keek ik nog een keer goed. Ik deed de kast weer dicht en liep verder, maar weer kwam er geluid uit die kast, hij ging open....
Weer schrok ik! Ik rende de trap weer op, zo snel als ik kon trok ik die deur open, maar hij ging niet open! Dus ik moest een andere uitgang zoeken. Ik liep heel het huis door, ik werd steeds banger en banger.
Opnieuw liep ik langs die kast en ik had het gevoel dat dat ding uit de kast achter me aan kwam. Volgens mij was het een spook! Ik ben heel bang voor spoken. Dus rende ik weer zo hard als ik kon. Ik zag een muur voor me, dus ik kon niet meer verder rennen. ”WAT MOET IK DOEN ?!?!“
Toen zag ik een schep! Ik groef zo snel als ik kon. Toen zag ik een flesje, ik kon niet lezen wat erop stond, want het was best donker in het huis. Ik dacht niet na, dus dronk het maar op. Even voelde ik me niet zo goed, ik zag iets, een kaart ofzo. Toen keek ik goed en zag ik dat er iets op stond: de sleutel route!
”Yesss!“ zei ik. Dus ik volgde de route, ik moest naar de badkamer. Toen keek ik in een laatje, en wat denk je... de sleutel!!