Deze spannende, verrassende, fantastische verhalen zijn geschreven door kinderen van groep 8 tijdens een workshop creatief schrijven (gegeven door juf Edith) op basisschool de Doelakkers in Hilvarenbeek.
Verhaal16
De geheime doorgang
door Stijn Driesser
Er waren eens 4 jongens; Luuk, Thijs, Joshua en Stijn. Ze kwamen uit school en hadden geen idee wat ze wilden doen.
Thijs zei dat hij zin had om te gamen, maar Luuk, Joshua en Stijn hadden zin om te voetballen.
Het was toch voetballen geworden, dus ze gingen met z’n vieren naar Hilvaria om te voetballen.
Ondertussen hadden ze al 1 uur gevoetbald.
Joshua zei: ‘Zullen we niet naar het bos gaan, want we hebben nu al best wel lang gevoetbald?’
Stijn en Luuk vonden het goed, maar Thijs had daar weer geen zin in. Maar het lukte om Thijs over te halen.
Met z’n vieren gingen naar het Groot Loo, toen ze daar waren hadden ze het idee om verstoppertje te spelen. Iedereen vond dat een goed idee.
‘Zullen we steen, papier, schaar doen en degenen die verliest moet zoeken?’
Iedereen vond het goed. Ze gingen steen, papier, schaar spelen en Luuk had verloren.
Toen gingen ze verstoppertje spelen en Luuk schreeuwde 60, 59, 58, 57, enzovoort.
Toen Joshua, Stijn en Thijs gingen verstoppen, zag Joshua iets in de verte. Hij wist niet wat het was, hij zag iets groens, roods en een mannetje.
Hij zei het tegen Thijs en Stijn, dus ze schreeuwden met z’n drieën:
‘LUUK, KOM EENS, WE HEBBEN IETS GEVONDEN!’
Luuk sprintte op zijn aller hardst naar ons en we zagen met z’n vieren een grote deur met een mannetje erop.
Ze hadden het idee om de grote deur te openen.
Dus ze deden dat en ze zagen een grote kamer met heel veel stof.
Toen gingen ze het een beetje onderzoeken.
Luuk zag een luik, een heel groot luik.
Luuk zei: ‘ Kom, we gaan erin.’
Iedereen vond het een goed plan en ze gingen er uiteraard in.
Het waren oneindig veel trappen en het duurde maar tot ze het einde vonden en op een gegeven moment zei Stijn: ‘Ik ben wel een beetje moe van die trappen.’
Thijs zei: ‘Hé jongens, ik heb het gevonden.’
‘Echt?’ vroeg iedereen en Thijs zei: ‘Ah nee, toch niet.
Nog een deur, maar deze deur was echt 10x groter dan die andere. En er stond ook een grote poster op.
Op de poster stond een hele grote pijl naar beneden.
En op de vloer was nog een luik, dat luik was niet zo groot als de andere, dus wij gingen er uiteraard weer in.
Maar toen we er in waren zagen we iets vreemds. Het was een horrorclown met een kettingzaag in zijn hand.
Hij kwam steeds een stukje dichterbij en nog dichterbij en poef!
‘Huh, het was een ballon. Wie heeft hem dan opgeblazen?’ zei Joshua.
‘Ik’, klonk het van achter de tafel. Het was nog een clown.
‘Het lijkt wel Halloween’, zei Luuk.
‘Ja, is het ook’, zei de clown en hij kwam ook dichterbij en zei ‘Ik ben het maar...’
En de clown was ineens weg.
‘Huh’, zei iedereen, ‘Wie was dat?’
‘Ik weet het niet’, zei Stijn, maar toen zag Thijs een klein raampje dat was dichtgeplakt met zwarte tape.
‘Moeten we dan de tape eraf halen?’
‘Ik denk het wel’, zei Stijn.
Dus we deden dat en er was een supergroot lab met allemaal proefjes met een grote bol.
Er stond iets op, maar Luuk is weer zo eigenwijs om dat ding aan te raken en er stond op niet aanraken met een uitroepteken.
Als je het aanraakt, kom je terug in de bewoonde wereld, dus we moesten omstebeurt het ding aanraken.
En toen waren we allemaal weer terug voor de deur.
Er was ineens een groot hek om ons heen en er was ook een bord. Er stond op: Zoek de code en kom eruit, dus we zaten te graven, graven en nog meer graven.
Toen zei Thijs: ‘Ik heb het gevonden!’
‘Echt?’ vroeg iedereen.
De code was 6938, dus we deden het en het lukte. Wij renden terug naar de fietsen en we fietsen weer gerust terug.
Einde!
Verhaal 17
De verlaten deur
door Joshua Bos
Ik, Erik Schnitzel, ging buiten spelen met Niels de Jong. We gingen via de achterdeur in het bos en opeens zagen we een verlaten deur met verboden toegang erop.
We deden de deur open en er stond een stroomkast. Er was een paars en een geel kabeltje.
Ik zei: ‘Zullen we de gele kabel kapotmaken?’
Niels antwoordde: ‘Nee, misschien is het wel gevaarlijk.’
Ik knipte hem door en ik dacht oh er gebeurt niks. Toen viel ik in een verlaten huis en
Niels zei: ‘Moest je ook niet doen hé.’ En deed hij de deur dicht.
‘Niels, kom terug!’
Niels zei: ‘Nee, nu sta je er alleen voor.’ En deed de deur weer dicht en op slot.
Ik riep op mijn allerhardst om hulp, maar ik denk dat niemand het heeft gehoord.
Opeens typt Niels op Snapchat: ‘Als je een potje Brawl Stars van mij wint, gebeurt er iets goeds. En als je verliest gebeurt er iets slechts.’
En we deden solo showdown, 1 vs 1 tegen elkaar. Ik ben Kit en Niels is Hank. We beginnen en we beginnen het potje. Niels is bijna dood en ik heb mijn super en ik spring op Hank en ik win.
De volgende deur gaat open, je hebt een kwartier de tijd om een potje uno tegen Niels te spelen.
Ik hoop dat ik het potje win. We beginnen het potje ik heb een 4+, een gele 7 een en een rode 7 en een gele 5 een blauwe 4 en een blauwe 8. Ik win het potje en ik zie weer licht.
En dat was het einde.